اَلتَّهَاتِرُ [et-tehâtir] (tâ-yı ûlânın fethi ve sâniyenin kesriyle) Birbirini mükezzib olan şehâdetlere denir, gûyâ ki تَهْتَرٌ [tehter] lafzının cemʹidir, جَعْفَرٌ [caʹfer] vezninde.
اَلتَّهَاتُرُ [et-tehâtur] (تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) Ehadühümâ âherden beyhûde ve bâtıl iddiʹâ edişmek maʹnâsınadır; yukâlu: تَهَاتَرَ الرَّجُلاَنِ إِذَا ادَّعَى كُلٌّ عَلَى صَاحِبِهِ بَاطِلاً
اَلتَّهَاتُرُ [et-tehâtür] (tâ-i evvelin fethi ve sânînin zammıyla) İki kimse birbirine bâtıl söyledin demek.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı