اَلطَّخَاءُ [eṯ-ṯaḣâ΄] (سَمَاءٌ [semâ΄] vezninde) Yüksek buluta denir; yukâlu: سَحَابٌ طَخَاءٌ أَيْ مُرْتَفِعٌ Ve kalbe ʹârız olan sıkıntıya ve tasaya denir; yukâlu: بِقَلْبِي طَخَاءٌ أَيْ كَرْبٌ
اَلطَّخَاءُ [eṯ-ṯaḣâ΄] (ṯâ’nın fethi ve ḣâ΄-i muʹcemeden sonra elifin meddiyle) Yükselen bulut, sehâb-ı mürtefiʹ maʹnâsına. Ve
طَخَاءٌ [ṯaḣâ΄] Kalbin melâletine dahi derler; yukâlu: وَجَدْتُ عَلَى قَلْبِي طَخَاءً وَهُوَ شِبْهُ الْكَرَبِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı