اَلثَّابَّةُ [ešamp;-šamp;âbbet] شَابَّةٌ [şâbbet] vezninde ve mürâdifidir ki tâze ve genç ʹavrete denir; yukâlu: جَارِيَةٌ ثَابَّةٌ أَيْ شَابَّةٌ
اَلثَّابَةُ [ešamp;-šamp;âbet] (ʹalâ-vezni اَلْحَالَة [el-ḩâlet] bilâ-hemze) Kezâlik me΄vâ-yı ganemdir, Ebû Zeyd rivâyeti üzere. Ve Ebû Zeyd eyitti: ثَابَةٌ [šamp;âbet] şol taşlara dahi derler ki onu çoban geri döndükte menzilin bulsun diye diker. Ve İbnu’s-Sikkît eyitti: ثَابَةٌ [šamp;âbet] deve mekânına dahi derler; yukâlu: هَذَا ثَابَةُ الْغَنَمِ وَثَابَةُ الْإِبِلِ أَيْ مَأْوَاهَا وَهِيَ عَازِبَةٌ أَوْ مَأْوَاهَا حَوْلَ الْبُيُوتِ Yaʹnî gerek yakın ve gerek ırak olsun. Ve
ثُوَبَةُ [Šuvebet] Bir mevziʹin dahi ismidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı