eš-še΄d ~ اَلثَّأْدُ

Kamus-ı Muhit - الثأد maddesi

اَلثَّأَدُ [ešamp;-šamp;e΄ed] (fethateynle) Zîr-i zemînde olan yaş toprağa denir, ثَرَى [šamp;erâ] maʹnâsına. Ve yaşlığa denir, نَدَى [nedâ] maʹnâsına. Ve soğukluğa denir. Ve

ثَأَدٌ [šamp;e΄ed] Masdar olur, nem-nâk olmak maʹnâsına; yukâlu: ثَئِدَ الشَّيْءُ ثَأَدًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا نَدِيَ Ve üşümek maʹnâsına; yukâlu: ثَئِدَ الرَّجُلُ إِذَا بَرَدَ Ve

ثَأَدٌ [šamp;e΄ed] (fethateynle ve hemzenin sükûnuyla câ΄izdir) Emr-i kabîh maʹnâsınadır. Ve yumuşak olan hurmâ koruğuna denir. Ve ter ü tâze ve mülâyim olan nebâta ıtlâk olunur. Ve mizâca muvâfık olmayan nâ-hoş mekâna ıtlâk olunur, yaş yer gibi.

Vankulu Lugatı - الثأد maddesi

اَلثَّأْدُ [ešamp;-šamp;e΄d] (šamp;â’nın fethi ve hemzenin sükûnuyla) Yaş olmak, نَدَى [nedâ] maʹnâsına. Ve soğuk olmak. Ve gâh olur ki tahrîk olunup fethateynle taʹbîr olunur.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı