اَلْفَهَّةُ [el-fehhet] (fâ’nın ve hâ-yı müşeddedenin fethiyle) ve
اَلْفَهَاهَةُ [el-fehâhet] (كَرَاهَةٌ [kerâhet] vezninde) ve
اَلْفَهْفَهَةُ [el-fehfehet] (زَلْزَلَةٌ [zelzelet] vezninde) İsmlerdir, ʹacizliğe ve füru-mândeliğe denir; yukâlu: بِهِ فَهَّةٌ وَفَهَاهَةٌ وَفَهْفَهَةٌ أَيْ عَيٌّ Mütercim der ki فَهَّةٌ [fehhet] zelle ve sakta maʹnâsına da istiʹmâl olunur ki ʹaczin lâzımıdır; tekûlu: مَا رَأَيْتُ مِنْهُ فَهَّةً أَيْ زَلَّةً وَسَقْطَةً
اَلْفَهَّةُ [el-fehhet] (fâ’nın fethi ve hâ’nın teşdîdiyle) ʹÂciz olmak, عَيٌّ [ʹayy]maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı