اَلْوَتْحُ [el-vetḩ] (مَدْحٌ [medḩ] vezninde) ve
اَلْوَتَحُ [el-vetaḩ] (فَرَحٌ [feraḩ] vezninde) ve
اَلْوَتِحُ [el-vetiḩ] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Pek azca ve nâçîz olan şey΄e denir; yukâlu: شَيْءٌ وَتْحٌ وَوَتَحٌ وَوَتِحٌ أَيْ قَلِيلٌ تَافِهٌ
اَلْوَتَحُ [el-vetaḩ] (fethateynle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: شَيْءٌ وَتْحٌ وَوَتَحٌ أَيْ تَافِهٌ Ve تَافِهٌ [tâfih] tâ ile ve fâ ile nâçîz demek olur. Ve وَتَحٌ [vetaḩ] وَتْحٌ [vetḩ]ten sıfat dahi gelir.
اَلْوَتِحُ [el-vetiḩ] (vâv’ın fethi ve tâ’nın kesriyle) Hasîs ve denî maʹnâsına; yukâlu: رَجُلٌ وَتِحٌ أَيْ خَسِيسٌ
اَلْوَتْحُ [el-vetḩ] (vâv’ın fethi ve tâ’nın sükûnuyla) Kalîl ve hakîr maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı