اَلْوَثْءُ [el-vešamp;΄] (vâv’ın fethi ve šamp;â-yı müsellesenin sükûnuyla) ve
اَلْوَثَاءَةُ [el-vešamp;â΄et] (سَلاَمَةٌ [selâmet] vezninde) Şol yara ve kesr ve ʹayb makûlesine denir ki gövdede ete isâbet edip lâkin kemiğe varmaya, ʹalâ-kavlin kemikten olan sızıya ve ağrıya denir ki şikest olmaksızın hâdis ola yâhûd el, bilekçeden yâhûd dirsekten çıkmak ve en ve oynak yerleri yerlerinden ayrılmak hâletine denir, فَكٌّ [fekk] maʹnâsına; yukâlu: أَصَابَهُ وَثْءٌ وَوَثَاءَةٌ أَيْ وَصْمٌ يُصِيبُ اللَّحْمَ لاَ يَبْلُغُ الْعَظْمَ أَوْ تَوَجُّعٌ فِي الْعَظْمِ بِلاَ كَسْرٍ أَوْ هُوَ الْفَكُّ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı