اَلتَّوْأَمَانِ [et-tev΄emân] (tâ-yı fevkiyye-i meftûha ile) İkiz olan iki velede denir, her birine تَوْأَمٌ [tev΄em] denir; mü΄ennesi تَوْأَمَةٌ [tev΄emet]tir, cemʹi تَوَائِمُ [tevâ΄im]dir, قَشْعَمٌ [ḵaşʹam] ve قَشَاعِمُ [ḵaşâʹim] gibi ve تُؤَامٌ [tu΄âm]dır, غُرَابٌ [ġurâb] vezninde; yukâlu: هُمَا تَوْأَمَانِ وَهَذَا تَوْأَمٌ وَهَذِهِ تَوْأَمَةٌ Cevherî işbu تَوْأَمٌ [tev΄em] mâddesini tâ΄ faslında zikr eylemekle vehm eylemiştir. Şârih der ki mü΄ellif bunu tâ΄ faslında dahi zikr eyledi, zîra baʹzılar tâ’nın asliyye olmasına ve baʹzılar vâv’dan münkalib zâ΄ide olmasına zâhib oldular; kavl-i sânîye göre muvâfakat maʹnâsından me΄hûz olur. İntehâ. Ve Ṡâliḩ b. Nebhân ki مَوْلَى التَّوْأَمَةِ [Mevle’t-Tev΄emet] demekle maʹrûftur, tâbiʹîndendir. Ve
تَوْأَمَانِ [tev΄emân] Bir cins ot adıdır ki sagîr ve semeri kemmûna şebîh olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı