تِهْ [tih] (tâ’nın kesri ve hâ’nın sükûnuyla) Bu dahi ism-i işâret-i mü΄ennestir, şu hatun demektir, niteki ذِهْ [žih] žâl’ın kesriyle müzekkere işârettir; tesniyesinde تَانِ denir nûn’un kesriyle ve cemʹinde أُلَاءِ denir, niteki beyân olundu ve musaggarında تَيَّا denir tâ’nın fethi ve yâ’nın teşdîḋiyle, şu hatuncağız demektir. Ve gâh olur ki kâf-ı hitâb ilhâkıyla تَيَّاكَ derler ve lâm tevsîṯiyle تَيَّالِكَ derler. Ve zikr olunan tâ΄ kelimesine hâ-i tenbîh ilhâkıyla هَاتَا dahi denir, işte şu hatun demektir. Ve bir kimseye hitâb mevkiʹinde îrâd olunursa kâf ile تِيكَ ve تَاكَ ve تِلْكَ denir, tâ’nın kesriyle ve tâ’nın fethiyle; تَلْكَ lügatı rediyyedir. Ve tesniyede تَالِكَ derler lâm-ı meksûre ile ve تَانِكَ derler nûn-ı meksûre-i muhaffefe ile ve تَانِّكَ derler nûn-ı müşeddede ile. Ve bi’l-cümle tezkîr ve te΄nîste ve ifrâd ve tesniye ve cemʹinde kâf-ı hitâb muhâtab olan kimseye tâbiʹdir. Ve kâf’ın mâ-kabli müşârünileyhe tâbiʹdir. Ve gâh olur ki تِيكَ ve تَاكَ kelimelerine hâ-i tenbîh dâhil olup هَاتَاكَ ve هَاتِيكَ derler.
تِهْ [tih] (tâ’nın kesri ve hâ’nın sükûnuyla) Bi-maʹnâhu. Ve bu ذِهْ [žih] gibi olur, müfred-i mü΄ennes için kezâlik.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı