اَلرَّعْيُ [er-raʹy] (râ’nın fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) Masdardır, otlanmak maʹnâsına; yukâlu: رَعَيْتُ الْإِبِلَ أَرْعَاهَا رَعْيًا ve yukâlu: فُلَانٌ يَرْعَى عَلَى أَبِيهِ أَيْ يَرْعَى غَنَمَهُ Ve
رَعْيٌ [raʹy] Otlamağa dahi derler; yukâlu: رَعَى الْعَيْرُ الْكَلَأَ بِنَفْسِهِ رَعْيًا Ve عَيْرٌ [ʹayr] hımâra derler. Ve
رَعْيٌ [raʹy] Yıldıza nazar kılmağa dahi derler; tekûlu: رَعَيْتُ النُّجُومُ إِذَا رَقَبْتَهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı