اَلْجُوَاظُ [el-cuvâż] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) Bir husûsta sabırsızlık edip çabuk sıkıntı peydâ eylemeğe denir; yukâlu: مَا هَذَا الْجُوَاظُ أَيِ الضَّجَرُ وَقِلَّةُ الصَّبْرِ
اَلْجَوَّاظُ [el-cevvâż] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Kibr ve edâ ile yürür olan kaba ve iri kıyâfetli kimseye denir ki pek zevksiz ve bî-nemek şîvedir. Ve şer ve kerîhede çok sözlü, şamatacı ve ʹarbedeci, boş boğaz kimseye denir. Ve cemûʹ ve menûʹ kimseye denir ki dâ΄imâ cemʹ-i mâl edip bir kimseye bir nesne vermez ola. Ve çağırgan, sayyâh kimseye denir. Ve bir nesneden tîz kalb sıkıntısı peydâ eden kimseye denir, جَوَّاظَةٌ [cevvâżat] dahi denir. Ve ʹâciz ve bî-nevâ kimseye denir. Ve mütekebbir ve hod-bîn olarak taslak ve bed-kıyâfet adama denir; yukâlu: رَجُلٌ جَوَّاظٌ أَيِ الضَّخْمُ الْمُخْتَالُ وَكَذَا الْكَثِيرُ الْكَلاَمِ وَالْجَلَبَةِ فِي الشَّرِّ وَكَذَا الْجَمُوعُ وَالْمَنُوعُ وَكَذَا الصَّيَّاحُ وَكَذَا الضَّجُورُ وَكَذَا الْعَاجِزُ وَكَذَا الْمُتَكَبِّرُ الْجَافِي
اَلْجَوَّاظُ [el-cevvâż] (cîm’in fethi ve vâv’ın teşdîdiyle) Fermûde olup yürümesinde mütekebbir olan kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı