اَلْحُومُ [el-ḩûm] (ḩâ’nın zammıyla) Şol bâdeye denir ki pek keskin olup başa vurmakla buhârı kâse-i serde deverân eder ola.Nüshalardan اَلْخَمْر kelimesi sâkıt olmuştur.
اَلْحَوْمُ [el-ḩavm] (قَوْمٌ [ḵavm] vezninde) Bin mihâra kadar olan deve sürüsüne denir ki pek büyük sürü olur, ʹalâ-kavlin ʹaded-i muʹayyen ile mahdûd olmayan büyük sürüye denir. Ve
حَوْمٌ [ḩavm] ve
حَوَمَانٌ [ḩavemân] (fetehâtla) Masdar olurlar, bir nesnenin çevresini dolanmak maʹnâsına; yukâlu: حَامَ الطَّيْرُ عَلَى الشَّيْءِ يَحُومُ حَوْمًا وَحَوَمَانًا إِذَا دَوَّمَ وَكَذَا يُقَالُ حَامَتِ الْإِبِلُ حَوْلَ الْمَاءِ إِذَا طَافَتْ Ve
حِيَامٌ [ḩiyâm] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) ve
حُؤُومٌ [ḩu΄ûm] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) ve
حَوَمَانٌ [ḩavemân] (fetehâtla) Bir nesneyi kasd ve taleb eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: حَامَ فُلَانٌ عَلَى الْأَمْرِ حَوْمًا وَحِيَامًا وَحُؤُومًا وَحَوَمَانًا إِذَا رَامَهُ
اَلْحَوَمُ [el-ḩavem] (fethateynle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: حَامَ الطَّائِرُ وَغَيْرُهُ حَوْلَ الشَّيْءِ يَحُومُ حَوْمًا وَحَوَمًا إِذَا دَارَ
اَلْحَوْمُ [el-ḩavm] (ḩâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Bir nesnenin etrâfına dolaşmak.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı