اَلْحَيْفَسُ [el-ḩayfes] (صَيْقَلٌ [ṡayḵal] vezninde) Şol kimseye denir ki dâ΄imâ nâs kendisini igzâb eder ola ki herkes huyunu öğrenmekle gocunduğu söz ile igzâb ederler; yukâlu: رَجُلٌ حَيْفَسٌ أَيْ مُغْضَبٌ
اَلْحِيَفْسُ [el-ḩiyefs] (هِزَبْرٌ [hizebr] vezninde) Şol kimseye denir ki gemi arslanı gibi tenû-mend ve galîzü’l-cüsse olup aslâ elinden bir hüner gelmez ve bir işe yaramaz ola. Ve ekûl ve batîn adama denir. Ve şol sebük-magz adama denir ki beyhûde yerden darılıp ve beyhûde yerden hoşnûd olur ola; yukâlu: هُوَ حِيَفْسٌ أَيْ غَلِيظٌ وَضَخْمٌ لاَ خَيْرَ فِيهِ وَكَذَا أَكُولٌ وَبَطِينٌ وَكَذَا الَّذِي يَغْضَبُ وَيَرْضَى مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ
اَلْحِيَفْسُ [el-ḩiyefs] (ḩâ’nın kesri ve yâ’nın fethi ve fâ’nın sükûnuyla هِزَبْرٌ [hizebr] vezni üzere) Kasîrü’l-kâme olup galîz olan kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı