Kamus-ı Muhit - الخازباز maddesi

اَلْخَازِبَازُ [el-ḣâzibâz] ḣب،و،زḢ mâddesinde zikr olundu.

اَلْخَازِبَازِ [el-ḣâzibâzi] (ḣâ-yı muʹceme ve zâ’ların kesr üzere binâsıyla) ve

اَلْخِزْبَازُ [el-ḣizbâz] (قِرْطَاسٌ [ḵirṯâs] vezninde) ve

خَازَبَازَ [ḣâzebâze] (zâ’ların fethiyle) ve

خَازَبَازُ [ḣâzebâzu] (zâ-yı ûlânın fethi ve sâniye’nin zammıyla) ve

خَازُبَازِ [ḣâzubâzi] (ûlânın zammı ve sâniyenin kesriyle) ve

خَازِبَازُ [ḣâzibâzu] (ûlânın kesri ve sâniyenin zammıyla) ve

خَازِبَاءُ [ḣâzibâ΄] (قَاصِعَاءُ [ḵâṡiʹâ΄] vezninde zâ’nın harekât-ı selâsıyla) ve

خِزْبَاءُ [ḣizbâ΄] (حِرْبَاءُ [ḩirbâ΄] vezninde) ve

خَازُبَازٍ [ḣâzubâzin] (muzâf olarak ûlâ’nın zammı ve sâniyenin tenvîni ile) Bir nevʹ sineğe denir ki bâgçe ve çemen-zârda olur, ʹalâ-kavlin vızırtılarından hikâyedir. Şârih der ki ḣاَلْخَازِبَازِ أَخْصَبُḢ emsâldendir, zîrâ o sinek bahâr eyyâmı zuhûr ve hısb-ı sâle delâlet eder. Ve

خَازِبَازِ [ḣâzibâzi] Bir gûne maraz adıdır ki devenin ve insânın boyunlarında ve boğazlarında ʹârız olur. Ve iki gûne nebât adıdır. Ve kediye denir, سِنَّوْرٌ [sinnevr] gibi.

Vankulu Lugatı - الخازباز maddesi

اَلْخَازِبَازِ [el-ḣâzibâzi] (zâ’ların kesriyle) Bir cins sinektir, ذُبَابٌ [žubâb] maʹnâsına. Bunlar aslında iki kelime idi, bir kelime kılınıp kesr üzere mebnî kılındılar bir haysiyyetle ki hâlet-i refʹde ve hâlet-i nasbda ve hâlet-i cerrde mütegayyir olmadılar. Ve Aṡmaʹî eyitti: خَازِبَازِ [ḣâzibâz] aslında sinek âvâzın hikâyettir ve baʹzı mevziʹde sinek maʹnâsına dahi istiʹmâl olundu dedi. Ve İbnu’l-Aʹrâbî eyitti: خَازِبَازِ [ḣâzibâzi] bir cins otun adıdır. Ve bir rivâyette dahi خَازِبَازِ [ḣâzibâzi] bir marazdır ki devenin ve insânın boğazına ʹârız olur.