اَلدَّعَاعُ [ed-daʹâʹ] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Bir adamın sagîr olan evlâd ve ʹayâline denir; yukâlu: لَهُ دَعَاعٌ أَيْ عِيَالٌ صِغَارٌ
اَلدَّعَّاعُ [ed-deʹʹâʹ] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) دُعَاعٌ [duʹâʹ] dedikleri hubûb-ı mezkûre devşirip biriktirici adama denir.
اَلدُّعَاعُ [ed-duʹâʹ] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) Perâkende hurmâ ağaçlarına denir. Ve bir nevʹ kanatlı siyâh karıncaya denir; دُعَاعَةٌ [duʹâʹat] müfredidir. Ve bir cins yabanî şecerde hâsıl dânelere denir ki çörek otuna şebîh siyâh olur, bedevîler ondan ekmek yaparlar.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı