اَلدَّهْدَنُ [ed-dehden] (جَعْفَرٌ [caʹfer] vezninde) Nâs ve halk maʹnâsınadır; yukâlu: مَا أَدْرِي هُوَ مِنْ أَيِّ الدَّهْدَنِ أَيْ مِنْ أَيِّ النَّاسِ وَالْخَلْقِ
اَلدُّهْدُنُّ [ed-duhdunn] (dâl’ın zammıyla أُرْدُنُّ [urdunn] vezninde) Bâtıl ve beyhûde maʹnâsınadır, دُهْدُرٌّ [duhdurr] kelimesinde lügattir.
اَلدُّهْدُنُّ [ed-duhdunn] (dâl’ların zammı ve hâ’nın sükûnu ve nûn’un teşdîdiyle) Bâtıl maʹnâsınadır. Ve gâh olur دُهْدُرٌّ [duhdurr] derler râ’yla. Ve fi’l-meseli: “دُهْدُرَّيْنِ وَسَعْدُ الْقَيْنِ” ki kezzâb hakkında darb olunur. Ve bunun aslı bâb-ı râ΄da “د،ر،ر” tefsîrinde mürûr etmiştir ki Saʹdu’l-Ḵayn bir ʹacem demircisidir ki kurâda işlerken işi kesâd üzere oldukta “dih bidrûd” der imiş, yaʹnî “köye el-vedâʹ” dermiş, yine gitmez imiş.Mezbûrun bu kelâmı taʹrîb olunup kizbde mesel kılınmış.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı