اَلدَّوْدَاةُ [ed-devdât] (dâl’ın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Gırîv ve feryâd-ı nâsa denir, tekûlu: سَمِعْتُ دَوْدَاةَ النَّاسِ أَيْ جَلَبَتَهُمْ Ve kızağa denir, أُرْجُوحَةٌ [urcûḩat] maʹnâsına.
ed-dehyâ΄
ed-dehiyy
ed-devâ
ed-devâric
ed-Devâsiḵ
ed-devâġil
ed-devâfiʹ
ed-devâliyy
ed-devâmm
ed-devâvîn
ed-devb
ed-devšet
ed-devc
ed-deved
ed-devde΄et
ed-devdât
ed-Dûdân
ed-devdeḩat
ed-devderâ
ed-duvedin
ed-Dûret
ed-dûs
ed-devsek
ed-devşaḵ
ed-devşelet
ed-devṡar
ed-devṯîret
ed-devʹ
ed-dûġ
ed-dûfân
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
