er-rebbâb ~ اَلرَّبَّابُ

Kamus-ı Muhit - الرباب maddesi

اَلرَّبَّابُ [er-rebbâb] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Esâmîdendir: Aḩmed b. Mûsâ el-Faḵîh b. er-Rebbâb ve Ebu’l-Ḩasan b. ʹAbdullâh eṡ-Ṡayrefî b. er-Rebbâb el-Muḩaddišamp; meşâhîrdendir.

اَلرَّبَابُ [er-rebâb] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Beyâz buluta denir, سَحَابٌ أَبْيَضُ [seḩâb ebyaḋ] maʹnâsına. Vâhidi رَبَابَةٌ [rebâbet]tir hâ’yla. Ve

رَبَابٌ [Rebâb] Mekke-i mükerreme’de bir mevziʹdir. Ve Medîne-i münevvere ile Feyd beyninde bir dağdır. Ve muhaddisînden bir zât ismidir. Ve kemânçe taʹbîr olunan sâza denir. Nisbetinde رَبَابِيٌّ [rebâbiyy] denir, Memdûd b. ʹAbdullâh el-Vâsiṯî er-Rebâbî kemânçe çalmakta pek mâhir olmakla ona nisbet olunmuştur. O bâbda mezbûr darb-ı mesel olmuştur.

اَلرِّبَابُ [er-ribâb] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) ʹAhd ve mîsâk maʹnâsınadır.

Vankulu Lugatı - الرباب maddesi

اَلرَّبَابُ [er-rebâb] (râ’nın fethiyle) Ak buluta derler. Baʹzılar eyitti: Bir pâre buluta derler ki bir bulutun altında ola gerek ak gerek siyâh olsun. Bu sebebten ʹavrete رَبَابٌ [rebâb] dediler.

اَلرِّبَابُ [er-ribâb] (râ’nın kesriyle) Masdardır, vilâdet zamânı karîb olmak maʹnâsına; yukâlu: شَاةٌ رُبَّى أَيْ بَيِّنَةُ الرِّبَابِ وَأَعْنُزٌ رِبَابٌ Ve أَعْنُزٌ [aʹnuz] عَنْزٌ [ʹanz]ın cemʹidir feth-i ʹayn ve sükûn-ı nûn’la, keçi maʹnâsına. Baʹzılar eyitti: رُبَّى [rubbâ] keçiye mahsûstur. Baʹzılar eyitti: Koyuna ve keçiye mütenâveldir. Ve gâh olur ki devede dahi istiʹmâl olunur. Ve

رِبَابٌ [Ribâb] Beş kabîledir ki bir yere cemʹ olup bir kabîle gibi oldular ki onlar Ḋabbe ve Ševr ve ʹUkl ve Teym ve ʹAdiy’dir. Ve bununla tesmiye olunmalarına vech budur ki onlar ellerin رُبٌّ [rubb]a batırıp رُبٌّ [rubb] üzerine and içiştiler. Ve nisbetlerinde رُبِّيٌّ [Rubbiyy] derler, zîrâ bunların vâhidi رُبَّةٌ [rubbet]tir ve nisbetinde cemʹ vâhide redd olunur, meger ki ʹalem ola; أَنْصَارِيٌّ [enṡâriyy] gibi. Ve رِبَابٌ [ribâb] رُبٌّ [rubb]un dahi cemʹi gelir, tılâlar maʹnâsına, ʹalâ-mâ-se-yecî΄u.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı