اَلزِّحَلُّ [ez-ziḩall] (خِدَبٌّ [ḣidebb] vezninde) Şol erkek deveye denir ki suvat başında sâ΄ir develeri zor ile geri sürüp kendisi ileriye sokulup içer ola.
اَلزَّحِلُ [ez-zeḩil] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلزِّحْلِيلُ [ez-ziḩlîl] (نِحْرِيرٌ [niḩrîr] vezninde) Mekânından alarga olan adama denir.
اَلزَّحْلُ [ez-zaḩl] (zây’ın fethi ve ḩâ-yı mühmelenin sükûnuyla) Bir nesne yerinden ayrılmak maʹnâsınadır; yukâlu: زَحَلَ عَنْ مَكَانِهِ زَحْلًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا زَالَ Ve yorulmak maʹnâsınadır; yukâlu: زَحَلَ الرَّجُلُ إِذَا أَعْيَا Ve dâbbe yürürken kıçın kıçın gerilenmek maʹnâsınadır; yukâlu: زَحَلَتِ النَّاقَةُ إِذَا تَأَخَّرَتْ فِي سَيْرِهَا
اَلزُّحَلُ [ez-zuḩal] (صُرَدٌ [ṡurad] vezninde) Umûr ve meşâgilden kıçınılıp dâ΄imâ kenare-gîr olan adama denir; mü΄ennesi زُحَلَةٌ [zuḩalet]tir; yukâlu: رَجُلٌ زُحَلٌ وَامْرَأَةٌ زُحَلَةٌ إِذَا كَانَ يَزْحَلُ عَنِ الْأُمُورِ Ve
زُحَلُ [Zuḩal] (زُفَرُ [zufer] vezninde gayr-i munsarıf olarak) خُنَّسٌ [ḣunnes] ıtlâk olunan kevâkib-i seyyâreden bir kevkeb ismidir ki felek-i sâbiʹde merkûzdur, baʹîd ve mütenahhî olduğu için ıtlâk olundu. Ve bu زَاحِلٌ [zâḩil]den maʹdûldür, Fârisîde ona Keyvân denir.
اَلزَّحْلُ [ez-zaḩl] (zâ’nın fethi ve ḩâ’nın sükûnuyla) Irak olan kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı