Kamus-ı Muhit - السوء maddesi

السُّوءُ [es-sû΄] (sîn’in zammıyla ismdir) Kötülük ve bedlik demektir.

السَّوْءُ [es-sev΄] (sîn’in fethiyle) ve

السَّوَاءُ [es-sevâ΄] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) ve

السَّوَاءَةُ [es-sevâ΄et] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde) ve

السَّوَايَةُ [es-sevâyet] (عَبَايَةٌ [ʹabâyet] vezninde ki hemze, yâ’ya mübeddeledir) ve

السَّوَائِيَةُ [es-sevâ΄iyet] (عَلاَنِيَةٌ [ʹalâniyet] vezninde) ve

الْمَسَاءَةُ [el-mesâ΄et] (mîm’in fethiyle) ve

الْمَسَائِيَةُ [el-mesâ΄iyet] (bunun aslı مَسَاوِئَةٌ [mesâviʹet] olmakla maklûbdur) ve

الْمَسَايَةُ [el-mesâyet] ve

الْمَسَاءُ [el-mesâ΄] ve

الْمَسَائِيَّةُ [el-mesâ΄iyyet] (teşdîd ile) Bir kimseye hoşlanmayıp münfaʹil ve gam-gîn olacak iş etmek maʹnâsınadır ki kemlik ve kötülük eylemek taʹbîr olunur; yukâlu: سَاءَهُ يَسُوءُهُ سَوْءًا وَسَوَاءً وَسَوَاءَةً وَسَوَايَةً وَسَوَائِيَةً وَمَسَاءَةً وَمَسَائِيَةً وَمَسَايَةً وَمَسَاءً وَمَسَائِيَّةً إِذَا فَعَلَ بِهِ مَا يَكْرَهُ

Vankulu Lugatı - السوء maddesi

اَلسَّوْءُ [es-sev΄] ve

اَلْمَسَاءَةُ [el-mesâ΄et] ve

اَلْمَسَائِيَةُ [el-mesâ΄iyet] (bi-fethi’l-fâ΄i fî kullihâ) Gussalandırmak.

اَلسُّوءُ [es-sû΄] (bi’z-zamm) Gussa maʹnâsına; ve kuri΄e kavluhu taʹâlâ: “دَائِرَةُ السُّوءِ” (التوبة 98) بِالضَّمِّ يَعْنِي الْهَزِيمَةَ وَالشَّرَّ وَمَنْ فَتَحَ فَهُوَ مِنَ الْمَسَاءَةِ وَتَقُولُ هَذَا رَجُلُ سُوءٍ بِالْإِضَافَةِ ثُمَّ تُدْخِلُ الْأَلِفَ وَاللَّامَ فَتَقُولُ هَذَا رَجُلُ السُّوءِ قَالَ الْأَخْفَشُ لَا يُقَالُ الرَّجُلُ السُّوءُ وَيُقَالُ الْحَقُّ الْيَقِينُ وَحَقُّ الْيَقِينِ جَمِيعًا لِأَنَّ السُّوءَ لَيْسَ بِالرَّجُلِ وَالْيَقِينُ هُوَ الْحَقُّ Ve

سُوءٌ [sû΄] Baras maʹnâsına. Ve fücûr maʹnâsına da gelir.