اَلشَّدِفُ [eş-şedif] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Şol ata denir ki uzun ve gerimli ve cüssesi ʹazîm olup sıçraması cüst ve serîʹ ola; yukâlu: فَرَسٌ شَدِفٌ أَيْ طَوِيلٌ عَظِيمٌ سَرِيعُ الْوَثْبَةِ
اَلشَّدْفُ [eş-şedf] (şîn’in fethi ve dâl’ın sükûnuyla) Pârelemek maʹnâsınadır; yukâlu: شَدَفَهُ شَدْفًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا قَطَعَهُ شُدْفَةً شُدْفَةً
اَلشَّدَفُ [eş-şedef] (صَدَفٌ [ṡadef] vezninde) Karaltıya denir, şahs ve sevâd maʹnâsına; cemʹi شُدُوفٌ [şudûf] gelir. Leyšamp; bunu vehminden nâşî mühmele ile resm eylemiştir. Ve baʹzı yanakta olan eğriliğe denir; yukâlu: فِي خَدِّهِ شَدَفٌ أَيْ مَيْلٌ Ve meraḩ ve neşât maʹnâsınadır; yukâlu: بِهِ شَدَفٌ أَيْ مَرَحٌ Ve şeref ve şân maʹnâsınadır. Ve zulmet maʹnâsınadır; yukâlu: جَاءَ فِي شَدَفِ اللَّيْلِ أَيْ ظُلْمَتِهِ
اَلشَّدَفُ [eş-şedef] (fethateynle) Şahs maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı