اَلشَّمْزُ [eş-şemz] (غَمْزٌ [ġamz] vezninde) Nefs-i insânî mekrûh gördüğü nesneden iğrenmek maʹnâsınadır; tekûlu: شَمَزَتْ نَفْسِي مِنْهُ شَمْزًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ أَيْ نَفَرَتْ مِنْهُ لِكَرَاهَتِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı