اَلشِّنِّيقُ [eş-şinnîḵ] (سِكِّينٌ [sikkîn] vezninde) Hod-bîn ve hod-pesend civâna denir; yukâlu: شَابٌّ شِنِّيقٌ أَيْ مُعْجِبٌ بِنَفْسِهِ
اَلشَّنِيقُ [eş-şenîḵ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Şol tahtaya denir ki arı kısmı oğul çıkardıkta arı sâhibi onu kovan içre olan gömecin altına sokup gömeçleri âhestece kaldırdıktan sonra kovan içre arkuru dayayıp vazʹ eder.
اَلشَّنِيقُ [eş-şenîḵ] (şîn’in fethi ve nûn’un kesri ve meddiyle) Oğul kılınan kimse, mütebennâ maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı