اَلضَّالَةُ [eḋ-ḋâlet] Bi’l-cümle yarağa denir, silâh maʹnâsına; ʹalâ-kavlin sihâma denir.
اَلضَّالَّةُ [ed-ḋâllet] Sâhibsiz beyâbânda kalmış deveye denir; müzekker ve mü΄ennese ıtlâk olunur; yukâlu: وَجَدَ ضَالَّتَهُ وَهِيَ مِنَ الْإِبِلِ الَّتِي تَبْقَى بِمِضْيَعَةٍ بِلَا رَبٍّ Şârih der ki mü΄ellifin deveye tahsîsi inhisâr-ı ʹAraba mebnîdir, yoksa eger zâyiʹ olan ki Türkîde yitik taʹbîr olunur, insân ise ضَالٌّ [ḋâll] denir hâ’sız ve eger hayvân ve sâ΄ir nesne ise ضَالَّةٌ [ḋâllet] denir hâ’yla.
اَلضَّالَّةُ [eḋ-ḋâllet] (lâm’ın teşdîdiyle) Azmış olan hayvân. Müzekkere ve mü΄ennese ıtlâk olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı