اَلطَّرْقَةُ [eṯ-ṯarḵat] (ṯâ’nın fethiyle) Bir kerre demektir ki zikr olundu. Ve bir adamın kâr ve sanʹatına ıtlâk olunur; yukâlu: هَذَا النَّصْلُ طَرْقَةُ رَجُلٍ أَيْ صَنْعَتُهُ
اَلطُّرْقَةُ [eṯ-ṯurḵat] (ṯâ’nın zammıyla) Karanlığa denir; yukâlu: غَشِيَتِ الطُّرْقَةُ أَيِ الظُّلْمَةُ Ve hırs ve tamaʹ maʹnâsınadır; yukâlu: بِهِ طُرْقَةٌ أَيْ طَمَعٌ Ve ahmak adama denir. Ve birbiri üzere yığılmış taşlara denir. Ve ʹâdet ve kânûn maʹnâsınadır; yukâlu: هَذِهِ طُرْقَتُهُ أَيْ دَأْبُهُ وَعَادَتُهُ Ve yola denir, طَرِيقٌ [ṯarîḵ] maʹnâsına. Ve bir şey΄e sebeb ve mûsil olan vesîleye ve tarîka-i mahsûsaya denir; yukâlu: هَذِهِ طُرْقَةٌ إِلَيْهِ أَيْ طَرِيقَةٌ Ve birbiri üzere kat kat yığılmış eşyâda olan tarîkaya denir; cemʹi طُرَقٌ [ṯuraḵ] gelir, صُرَدٌ [ṡurad] vezninde; bu maʹnâda ṯâ’nın kesriyle de lügattır. Ve yayda olan çizgilere yâhûd yol yol görünen nesneye denir; cemʹi طُرَقٌ [ṯuraḵ] gelir, صُرَدٌ [ṡurad] vezninde.
اَلطُّرَقَةُ [eṯ-ṯureḵat] (râ’nın zammı ve ṯâ’nın fethiyle هُمَزَة [humezet] vezni üzere) Şol kimsedir ki akşam ehline erişmek için ʹale’d-devâm yürüye.
اَلطَّرَقَةُ [eṯ-ṯareḵat] (fethateynle) Vâhidi, zikr olunan nesnelerden bir saf maʹnâsına; yukâlu: جَاءَ الْإِبِلُ عَلَى طَرَقَةٍ وَاحِدَةٍ وَعَلَى خُفٍّ وَاحِدٍ أَيْ عَلَى أَثَرٍ وَاحِدٍ Ve
طَرَقٌ [ṯaraḵ] Kezâlik kırbanın büküntüsüne derler.
اَلطَّرْقَةُ [eṯ-ṯarḵat] (ṯâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Bir kerre maʹnâsına; yukâlu: إِخْتَضَبَتِ الْمَرْأَةُ طَرْقَةً أَوْ طَرْقَتَيْنِ أَيْ مَرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنَ ve yukâlu eyzan: أَنَا آتِى فُلَانًا فِي الْيَوْمِ طَرْقَتَيْنِ أَيْ مَرَّتَيْنِ Ve
طَرْقَةٌ [ṯarḵat] Bir kimsenin işine dahi derler, bir elden çıkma maʹnâsına; yukâlu: هَذِهِ النَّبْلُ طَرْقَةُ رَجُلٍ وَاحِدٍ أَيْ صَنْعَةُ رَجُلٍ وَاحِدٍ Ve نَبْلٌ [nebl] nûn’un fethi ve bâ-i muvahhadenin sükûnuyla ʹArab tâ΄ifesi istiʹmâl ettiği oklar.
اَلطُّرْقَةُ [eṯ-ṯurḵat] (ṯâ’nın zammı ve râ’nın sükûnuyla) Vâhidi. Ve
طُرْقَةٌ [ṯurḵat] Üslûba ve ʹâdete dahi derler; yukâlu: مَا زَالَ ذَلِكَ طُرْقَتُكَ أَيْ دَأْبُكَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı