الطُّشْأَةُ [eṯ-ṯuş΄at] (ṯâ’nın zammı ve şîn-i muʹcemenin sükûnuyla) ve
الطُّشَأَةُ [eṯ-ṯuşe΄et] (هُمَزَةٌ [humezet] vezninde) Zükâm ʹilletine denir. Ve aslâ bir işe yaramayan ʹâciz ve sakîl ve tutkun kimseye denir; yukâlu: رَجُلٌ طُشَأَةٌ أَيْ فَدْمٌ عَيِيٌّ
اَلطُّشْأَةُ [eṯ-ṯuş΄et] (ṯâ’nın zammıyla) Dumağı marazı. Ve yorgun ve sakîl kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı