اَلْعِكْزُ [el-ʹikz] (ʹayn’ın kesriyle) Uğursuz ve bahîl ve bed-hûy kişiye denir; tekûlu: لاَ تَصْحَبْهُ فَإِنَّهُ عِكْزٌ أَيِ السَّيِّءُ الْخُلُقِ الْبَخِيلُ الْمَشْؤُومُ
اَلْعَكْزُ [el-ʹakz] (رَكْزٌ [rekz] vezninde) Büzülüp burtuşmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَكِزَ الرَّجُلُ عَكْزًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا تَقَبَّضَ Ve عُكَّازَةٌ [ʹukkâzet]e dayanmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَزَ عَلَى عُكَّازَتِهِ عَكْزًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا تَوَكَّأَ Ve yere mızrak sançmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَزَ الرُّمْحَ إِذَا رَكَزَهُ Ve bir nesne delâletiyle doğru yola sülûk eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَزَ بِهِ إِذَا اهْتَدَى بِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı