Kamus-ı Muhit - العكل maddesi

اَلْعِكْلُ [el-ʹikl] (ʹayn’ın kesri ve fethiyle) Le΄îm ve fürû-mâye kimseye denir; cemʹi أَعْكَالٌ [aʹkâl]dir.

اَلْعَكَلُ [el-ʹakel] (fethateynle) Çerâgda yağın posası dibine çöküp birikmek maʹnâsınadır; yukâlu: عَكِلَتِ الْمِسْرَجَةُ عَكَلًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا عَكِرَتْ

اَلْعَكْلُ [el-ʹakl] (شَكْلٌ [şekl] vezninde) Biriktirmek maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَلَ الشَّيْءَ عَكْلًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا جَمَعَهُ Ve develeri öteden beri toplayıp sürmek maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَلَ الْإِبِلَ إِذَا حَازَهَا وَسَاقَهَا Ve devenin bilekçelerini ip ile kollarına bağlamak maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَلَ الْبَعِيرَ إِذَا شَدَّ رُسْغَ يَدَيْهِ إِلَى عَضُدِهِ بِحَبْلٍ Ve bir husûsta kendi karîha ve re΄yinden söz söyleyip hükm eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَلَ فِي الْأَمْرِ إِذَا قَالَ فِيهِ بِرَأْيِهِ Ve bir nesne çepreşik müştebih olmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَلَ عَلَيْهِ الْأَمْرُ إِذَا الْتَبَسَ Ve bir nesne hakkında kendi firâsetiyle zann ve tahmîn eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَلَ بِرَأْيِهِ إِذَا حَدَسَ Ve bir adamı habs eylemek, ʹalâ-kavlin yere yıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَلَ فُلَانًا إِذَا حَبَسَهُ أَوْ صَرَعَهُ Ve metâʹı birbiri üzerine istif eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَلَ الْمَتَاعَ إِذَا نَضَّدَ بَعْضَهُ عَلَى بَعْضٍ Ve ölmek maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَلَ فُلَانٌ إِذَا مَاتَ Ve bir husûsta çalışıp çabalamak maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَلَ فِي الْأَمْرِ إِذَا جَدَّ

Vankulu Lugatı - العكل maddesi

اَلْعَكَلُ [el-ʹakel] (fethateynle) Çerâgın dürdü yaʹnî çöküntüsü bir yere cemʹ olmak; yukâlu: عَكِلَتِ الْمِسْرَجَةُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا اجْتَمَعَ فِيهِ الدُّرْدِيُّ مِثْلُ عَكِرَتْ

اَلْعَكْلُ [el-ʹakl] (ʹayn’ın fethi vekâf’ın sükûnuyla) Metâʹı birbiri üzerine dizmek; tekûlu: عَكَلْتُ الْمَتَاعَ أَعْكُلُهُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا نَضَدْتَ بَعْضَهُ عَلَى بَعْضٍ Ve

عَكْلٌ [ʹakl] Habs etmek maʹnâsına dahi gelir; yukâlu: عَكَلَهُ إِذَا حَبَسَهُ