اَلْفَتْخَةُ [el-fetḣat] (fâ’nın fethi ve tâ-yı fevkiyyenin sükûnu ve fethiyle) Bir nevʹ hâtem-i kebîr ismidir ki el ve ayak parmaklarına geçirirler, ʹalâ-kavlin hâtem gibi gümüşten bir halkadır, nisvân-ı ʹArab parmaklarına takınırlar, Ḩicâz’da maʹâdin-i sebʹadan yapılıp gelen halkalar gibi. Eyer kaşı olursa خَاتَمٌ [ḣâtem] denir, مَا يُخْتَمُ بِهِ olduğu için. Bizim diyârlarda dahi müteʹâreftir, ona zehgîr muharrefi zigir taʹbîr ederler, nisvân baş parmaklarına takınırlar. Cemʹi فَتَخٌ [fetaḣ] gelir ki cemʹ-i cinsidir ve فُتُوخٌ [futûḣ] gelir ve فَتَخَاتٌ [feteḣât] gelir fetehâtla.
اَلْفَتَخَةُ [el-feteḣat] (fethateynle) Gümüşten bir halkadır ki onun kaşı yoktur. Ve kaçan ki onun kaşı olsa o vakt ona خَاتَمٌ [ḣâtem] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı