اَلْفُتْيَا [el-futyâ] ve
اَلْفُتْوَى [el-futvâ] (fâ’ların zammı ve fethiyle) İsmlerdir, sâ΄ilin müşkili hall ve beyân zımnında olan su΄âlinin cevâbına denir, baʹdehu fakîhin mes΄ele cevâbında gâlib oldu; yukâlu: هُوَ مِنْ أَهْلِ الْفُتْيَا وَالْفُتْوَى وَهُوَ مَا أَفْتَى بِهِ الْفَقِيهُ Şârihin beyânı üzere bunlar فَتًى [fetâ] maddesindendir ki şâbb-ı kavî maʹnâsınadır; zîrâ فُتْوَى [futvâ] bir hâdisenin cevâbından yâhûd bir hükmü ihdâstan yâhûd bir müşkili hall ve beyân ve takviyetten ʹibârettir. Ve فُتْوَى [futvâ] lafzının cemʹi فَتَاوِي [fetâvî] gelir vâv’ın kesriyle ve vâv’ın fethiyle de câ΄izdir.
اَلْفَتْوَى [el-fetvâ] (fâ’nın fethi ve tâ’nın sükûnu ve elifin kasrıyla) Bi-maʹnâhâ.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı