اَلْفَتِيُّ [el-fetiyy] (غَنِيٌّ [ġaniyy] vezninde) Her hayvânın gencine denir; mü΄ennesi فَتِيَّةٌ [fetiyyet]tir ve cemʹi فِتَاءٌ [fitâ΄] gelir كِسَاءٌ [kisâ΄] vezninde; yukâlu: ثَوْرٌ فَتِيٌّ أَيْ شَابٌّ
اَلْفُتَيُّ [el-futeyy] (سُمَيٌّ [sumeyy] vezninde) Ehl-i ʹişretin piyâlesine denir.
اَلْفُتِيُّ [el-futiyy] (fâ’nın zammı ve tâ’nın kesri ve yâ’nın teşdîdiyle عُصِيٌّ [ʹuṡiyy] gibi) Kezâlik cemʹi. Sîbeveyhi eyitti: Vâv’ı cemʹde ve masdarda yâ’ya kalb ettiler ʹalâ-hilâfi’l-kıyâs.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı