اَلْقَِنْسُ [el-ḵans - el-ḵins] (ḵâf’ın fethi ve kesriyle) Asl ve nihâd maʹnâsınadır; yukâlu: فُلاَنٌ شُعْبَةٌ مِنَ قَِنْسِكَ أَيْ أَصْلِكَ
اَلْقِنْسُ [el-ḵins] (ḵâf’ın kesriyle) Başın yukarısına denir. Cemʹi قُنُوسٌ [ḵunûs] gelir.
اَلْقَنَسُ [el-ḵanes] (fethateynle) Kay΄-i kalîl maʹnâsınadır ki az kusuntuya denir; yukâlu: غَثَتْ نَفْسُهُ وَجَاءَتْ بِالْقَنَسِ أَيِ الطُّلَعَاءِ Ve
قَنَسٌ [ḵanes] Bir hoş-bû nebât ismidir ki Fârisîde râsen denir, Türkîde andız taʹbîr ederler. Cemîʹ-i âlâm ve evcâʹ-ı bârideye ve mâlîhûlyâ ve vecaʹ-ı zahr u mefâsıla nâfiʹ ve câlî ve müferrih ve müleyyin ve kalb ve miʹdeyi mukavvî ve ʹasel ile lüʹûku suʹâl ve ʹusr-i nefsi müzîl ve gayz ve halecân-ı hâtırı ve âfât ve hevâmı mübʹid ve dâfiʹdir.
اَلْقِنْسُ [el-ḵins] (ḵâf’ın kesri ve nûn’un sükûnuyla) Asl maʹnâsınadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı