اَلْكَدَنُ [el-keden] (fethateynle) كَتَنٌ [keten] vezninde ve mürâdifidir ki dudak morarmak maʹnâsınadır; yukâlu: كَدِنَ مِشْفَرُ الْإِبِلِ كَدَنًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَتِنَ أَيِ اسْوَدَّ مِنْ رَعْيِ النَّبَاتِ Ve buğdaycık otunun yukarıları otlanıp dipleri kalmak maʹnâsınadır; yukâlu: كَدِنَ الصِّلِّيَّانُ إِذَا رُعِيَتْ فُرُوعُهُ وَبَقِيَتْ أُصُولُهُ
اَلْكَدِنُ [el-kedin] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Vücûdu lahm ve şahm ve kuvvet sâhibi adama denir. Ve mü΄ennesi كَدِنَةٌ [kedinet]tir; yukâlu: رَجُلٌ كَدِنٌ وَامْرَأَةٌ كَدِنَةٌ أَيْ ذُو لَحْمٍ وَشَحْمٍ وَقُوَّةٍ
اَلْكَدْنُ [el-kedn] (kâf’ın fethiyle ve kesriyle) Hânede nisvân kısmı perdelenmek için çekilen zara denir, ʹalâ-kavlin hevdecde ve mihaffede nisvânın döşendikleri bez ve nihâlî makûlesine denir. Ve nisvâna mahsûs mihaffe gibi bir gûne merkeb adıdır. Ve pâlâna denir, رَحْلٌ [raḩl] maʹnâsına. Ve gönden düzülmüş havana denir ki içinde nesne döverler, aʹrâb edevatındandır; cemʹi كُدُونٌ [kudûn]dur.
اَلْكِدْنُ [el-kidn] (kâf’ın kesri ve dâl’ın sükûnuyla) Şol bezdir ki mihaffede nisâ tâ΄ifesi onu kendi nefsi için döşer.
اَلْكَدِنُ [el-kedin] (kâf’ın fethi ve dâl’ın kesri ile) Şahm ve lahm sâhibi olan kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı