اَلْكَنْدُ [el-kend] (قَنْدٌ [ḵand] vezninde) Kesmek maʹnâsınadır; yukâlu: كَنَدَ الشَّيْءَ كَنْدًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا قَطَعَهُ
اَلْكُنُدُ [el-kunud] (zammeteynle) كَنُودٌ [kenûd] gibidir, küfrân-ı niʹmet olan kimse maʹnâsına.
اَلْكَنْدُ [el-kend] (kâf’ın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Kesmek; yukâlu: كَنَدَهُ إِذَا قَطَعَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı