اللَّطْءُ [el-laṯ΄] (lâm’ın fethi ve ṯâ’nın sükûnuyla) ve
اللُّطُوءُ [el-luṯû΄] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Yere yapışmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَطَأَ بِالأَرْضِ وَلَطِئَ لَطْئًا وَلُطُوءًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالرَّابِعِ إِذَا لَصِقَ بِهَا Ve
لَطْءٌ [laṯ΄] Değnekle vurmak, ʹalâ-kavlin arkaya vurmağa mahsûstur; yukâlu: لَطَأَهُ بِالْعَصَا إِذَا ضَرَبَهُ أَوْ خَاصٌّ بِالظَّهْرِ
اَللُّطُوءُ [el-luṯû΄] (zammeteynle) Yere yapışmak; yukâlu: لَطَأَ بِالْأَرْضِ وَلَطِئَ أَيْضًا بِالْكَسْرِ لُطُوءًا أَيْ لَصِقَ بِهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı