اَللُّفَّاحُ [el-luffâḩ] (رُمَّانٌ [rummân] vezninde) Bir nebât-ı maʹrûf adıdır ki bâdincâna şebîh olur. Ve يَبْرُوحُ الصَّنَمِ [yebrûḩu’ṡ-ṡanem] dedikleri nebâtın semerine denir. Müfredât-ı tıbbiyyede ikisi bir olmak üzere mersûmdur ki Fârisîde şâbîzek denir, ʹıtriyyetli ve halâvetli olur. Ve mü΄ellif “ب،ر،ح” mâddesinde يَبْرُوحٌ [yebrûḩ] luffâh-ı berrî köküne denir diye resm eylemekle burada münâsebetsizcedir. Ancak baʹzı müfredâtta لُفَّاحٌ [luffâḩ] Fârisîde destenbûy ile müfesser olduğu resîde-i nazardır ki Türkîde şemâme dedikleri olacaktır.
اَللُّفَاحُ [el-lufâḩ] (lâm’ın zammıyla) Şol nesnedir ki onu kokularlar ve o sarardıkta bâzincâna şebîh olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı