اَللَّقْوَةُ [el-laḵvet] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) İnsânın yüzüne ʹârız olur bir ʹillet adıdır, yaʹnî yüzü ve ağzı eğilir; cismânî ve rûhânî ʹilâclar ile doğrulur. Rîhin medhali ʹanâsır-ı sâ΄ireye galebe eyledikte kısmet-i ʹâdilede ʹadem-i tesâvî ile hâdis olur.
اَللِّقْوَةُ [el-liḵvet] (lâm’ın kesri ile) Kezâlik zikr olunan kuşa derler. Ve mezbûr kuşa لِقْوَةٌ [liḵvet] dedikleri ağzının iki cânibi vâsiʹ olduğundan ötürüdür.
اَللَّقْوَةُ [el-laḵvet] (lâm’ın fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Marazdır ki insânın yüzüne ʹârız olup ağzı eğilir. Ve
لَقْوَةٌ [laḵvet] Tavşancıl dedikleri kuşun dişisine ve tîz hâmile olan nâkaya dahi derler. Ve fi’l-meseli: “لَقْوَةٌ صَادَفَتْ قَبِيسًا” Ve قَبِيسٌ [ḵabîs] ḵâf’ın fethi ve bâ’nın kesri ve meddiyle şol erkektir ki dişisini tîz hâmile kıla.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı