اَلْمِجْلِيقُ [el-miclîḵ] (مِسْكِينٌ [miskîn] vezninde) Şol adama denir ki gülerken ağzını papuç gibi ayırıp açar ola; yukâlu: رَجُلٌ مِجْلِيقٌ إِذَا كَانَ يَجْلِقُ أَيْ يَكْشِفُ فَمَهُ عِنْدَ الضَّحِكِ
el-mucfe΄iżż
el-mucfât
el-mucfer
el-mecfiyy
el-miclâḩ
el-mucellib
el-mucelcelet
el-muclaḩ
el-mucleḣidd
el-mucellid
el-mucellî
el-muclendî
el-meclûdet
el-meclûm
el-meclûh
el-miclîḵ
el-mecmâc
el-mecmeret
el-mucemmiz
el-mucemʹalet
el-mucemmem
el-mucne΄
el-mucne΄et
el-mucennebet
el-mucennedet
el-micnef
el-mucenneh
el-mecnûn
el-mecnûnet
el-michâḋ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
