اَلْمِحْذَاءُ [el-miḩžâ΄] (مِحْرَابٌ [miḩrâb] vezninde) Dâ΄imâ nâsı hedef-i tîr-i zebân edip dillemek ʹâdeti olan kimseye denir; yukâlu: رَجُلٌ مِحْذَاءٌ إِذَا كَانَ يَحْذِي النَّاسَ
el-muḩtefed
el-maḩtûr
el-meḩaššet
el-muḩšel
el-maḩce΄
el-miḩcâm
el-meḩiccet
el-miḩcemet
el-maḩcûc
el-maḩcûf
el-muḩciyy
el-muḩciyet
el-Muḩdeš
el-Muḩdešet
el-maḩdis
el-miḩžâ΄
el-muḩažref
el-muḩirr
el-miḩrâc
el-miḩrebet
el-maḩrid
el-muḩarredet
el-Muḩarraḵat
el-Muḩriziyy
el-muḩraḋ
el-muḩrif
el-muḩarḵaṡ
el-maḩrek
el-maḩrumât
el-maḩremet
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
