اَلْمَشْرُ [el-meşr] (حَشْرٌ [ḩaşr] vezninde) İzhâr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: مَشَرَ الشَّيْءَ مَشْرًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا أَظْهَرَهُ
اَلْمِشْرُ [el-mişr] (mîm’in kesriyle) Kızıl çehreli adama denir; yukâlu: رَجُلٌ مِشْرٌ أَيْ شَدِيدُ الْحُمْرَةِ
اَلْمَشَرُ [el-meşer] Ağaç tozaklanmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَشِرَتِ الشَّجَرَةُ مَشَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا خَرَجَتْ فِيهَا الْمَشْرَةُ Ve mest-i bâde-i sürûr u neşât olmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَشِرَ الرَّجُلُ إِذَا أَشِرَ ve yekûlûne: أَذْهَبَهُ مَشَرًا أَيْ شَتَمَهُ وَهَجَاهُ أَوْ سَمَّعَ بِهِ Yaʹnî filâna şetm ve kadh eyledi yâhûd teşhîr ve rüsvây eyledi diyecek yerde أَذْهَبَهُ مَشَرًا derler. Ve bu, tozak maʹnâsından me΄hûzdur. Maʹnâ-yı evvele göre kemâl-i tahfîfi müstelzimdir ki tozak gibi tahfîf eyledi. Ve sânîye göre tozak gibi her tarafa uçurup savurdu demek olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı