Kamus-ı Muhit - الإطلاق maddesi

اَلْإِطِّلاَقُ [el-iṯṯilâḵ] (إِطِّرَادٌ [iṯṯirâd] vezninde ki إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl]dendir) İnsânın derûnu açılıp münşerih ve münbasit olmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَا تَطَّلِقُ نَفْسُهُ إِطِّلاَقًا أَيْ مَا تَنْشَرِحُ

اَلْإِطْلاَقُ [el-iṯlâḵ] (hemzenin kesriyle) Davarı bağlamayıp salma olarak salıvermek maʹnâsınadır; yukâlu: أَطْلَقَ الْمَوَاشِي ضِدُّ قَيَّدَهَا Ve tutsağı salıvermek maʹnâsınadır; yukâlu: أَطْلَقَ الْأَسِيرَ إِذَا خَلاَّهُ Ve zevceyi boşamak maʹnâsınadır; yukâlu: أَطْلَقَ اِمْرَأَتَهُ إِذَا خَلاَّهَا عَنْ قَيْدِ النِّكَاحِ Ve إِطْلاَقُ يَدٍ [iṯlâḵu yed] hayr ve ihsân eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: أَطْلَقَ يَدَهُ بِخَيْرٍ إِذَا فَتَحَهَا Ve bir adamı zehrlemek maʹnâsına müstaʹmeldir ki kayd-ı hayâttan berî eder; yukâlu: أَطْلَقَ عَدُوَّهُ إِذَا سَقَاهُ سَمًّا Ve ağacı aşılamak maʹnâsınadır; yukâlu: أَطْلَقَ نَخْلَهُ إِذَا لَقَحَهُ Ve bir adamın devesi bağdan boşanmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَطْلَقَ الْقَوْمُ إِذَا طَلَقَتْ إِبِلُهُمْ

Vankulu Lugatı - الإطلاق maddesi

اَلْإِطِّلَاقُ [el-iṯṯilâḵ] (hemzenin kesri ve ṯâ’nın kesri ve teşdîdiyle) Nefs münşerih olup açılmak; yukâlu: مَا تَطَلَّقَ نَفْسِي لِهَذَا الْأَمْرِ أَيْ لَا تَنْشَرِحُ

اَلْإِطْلَاقُ [el-iṯlâḵ] (hemzenin kesriyle) Kavmin devesi salma olmağa derler; yukâlu: أَطْلَقَ الْقَوْمُ إِذَا طَلَقَتْ إِبِلُهُمْ Ve esîri salıvermeğe dahi derler; tekûlu: أَطْلَقْتُ الْأَسِيرَ إِذَا خَلَّيْتَهُ ve

إِطْلَاقٌ [iṯlâḵ] Nâkayı bağından boşandırmağa dahi derler; tekûlu: أَطْلَقْتُ النَّاقَةَ عَنْ عِقَالِهَا فَطَلَقَتْ هِيَ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ أَيْضًا Ve

إِطْلَاقٌ [iṯlâḵ] Hayr etmek için el açmağa dahi derler.