اَلْمُنْقِرُ [el-munḵir] (مُحْسِنٌ [muḩsin] vezninde) Pek ekşi süte denir.
اَلْمُنْقُرُ [el-munḵur] (mîm’in ve ḵâf’ın zammıyla مُنْخُلٌ [munḣul] vezninde) ve
اَلْمِنْقَرُ [el-minḵar] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) Ağaçtan olan oyma maşrabaya denir. Cemʹi مَنَاقِيرُ [menâḵîr] gelir, şâzz olarak. Ve
مُنْقُرٌ [munḵur] (مُنْخُلٌ [munḣul] vezninde) Toprağı pek yerde kazılmış küçük olarak ağzı dar kuyuya denir, gûyâ ki taştan oyulmuş gibi olur. ʹAlâ-kavlin suyu çok olan kuyuya denir. Ve havuza denir.
اَلْمُنْقُرُ [el-munḵur] (mîm’in ve ḵâf’ın zammıyla ve mâ-beynde nûn’un sükûnuyla) Şol ağzı dar küçük kuyudur ki yüksek ve berk yerde ederler, suyu çekilmesin diye.
اَلْمِنْقَرُ [el-minḵar] (mîm’in kesri ve nûn’un sükûnuyla ve ḵâf’ın fethiyle) Şol bel dedikleri âlettir ki onunla yer kazarlar,kenende maʹnâsına. Ve
مِنْقَرٌ [Minḵar] Kezâlik bir kabîlenin babası adıdır Temîm’den ki o Minḵar b. ʹAbîd b. el-Ḩârišamp; b. Kaʹb b. Saʹd b. Zeydumenât b. Temîm’dir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı