اَلْمَنْقَلُ [el-menḵal] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) Dağ yoluna denir. Ve eski çizmeye ve eski papuça denir.
اَلْمِنْقَلُ [el-minḵal] (mîm’in kesri ve nûn’un sükûnu ve ḵâf’ın fethiyle) Ziyâde hûb hareket eden at.
اَلْمَنْقَلُ [el-menḵal] (mîm’in ve ḵâf’ın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Kezâlik eski iç edik maʹnâsınadır. Ve fî hadîsi İbn Mesʹûd: “مَا مِنْ مُصَلًّى لِامْرَأَةٍ أَفْضَلَ مِنْ أَشَدِّ مَكَانٍ فِي بَيْتِهَا ظُلْمَةً اِلَّا امْرَأَةً قَدْ يَئِسَتْ مِنَ الْبُعُولَةِ فَهِيَ فِي مَنْقَلَيْهَا” Ebû ʹUbeyd eyitti: Eger rivâyet-i hadîste ve şiʹrde feth-i mîm üzere müttefik olmasa kesrden gayrısı benim katımda câ΄iz olmazdı, zîrâ ediğe âlet-i nakl demek ensebdir. Ve
مَنْقَلٌ [menḵal] Dağda olan yola dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı