Kamus-ı Muhit - النوم maddesi

اَلنَّؤُومُ [en-ne΄ûm] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) ve

اَلنُّوَمَةُ [en-nuvemet] (هُمَزَةٌ [humezet] vezninde) ve

اَلنُّوَمُ [en-nuvem] (صُرَدٌ [ṡurad] vezninde) Vasflardır, mübâlagayı mutazammınlardır, mü΄ennesinde dahi نَؤُومٌ [ne΄ûm] denir, صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde.

اَلنَّوْمُ [en-nevm] (لَوْمٌ [levm] vezninde) ve

اَلنِّيَامُ [en-niyâm] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Imızganmak yâhûd uyumak maʹnâsınadır; yukâlu: نَامَ الرَّجُلُ يَنَامُ نَوْمًا وَنِيَامًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا نَعَسَ أَوْ رَقَدَ Ve kızın baldırı etli ve dolgun olmakla halhâl çıkırdamaz olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: نَامَ الْخَلْخَالُ إِذَا انْقَطَعَ صَوْتُهُ مِنِ امْتِلَاءِ السَّاقِ Ve pazar kâsid olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: نَامَتِ السُّوقُ إِذَا كَسَدَتْ Ve yel dinmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: نَامَتِ الرِّيحُ إِذَا سَكَنَتْ Ve âteş sönmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: نَامَتِ النَّارُ إِذَا هَمَدَتْ Ve deryâ limanlamak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: نَامَ الْبَحْرُ إِذَا هَدَأَ Ve sevb eskimek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: نَامَ الثَّوْبُ إِذَا أَخْلَقَ Ve bir adam dergâh-ı Hakk’a tevâzuʹ ve ibtihâl ve meskenet ʹarz eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: نَامَ الرَّجُلُ إِذَا تَوَاضَعَ لِلَّهِ Ve hayvân ölmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: نَامَتِ الشَّاةُ إِذَا مَاتَتْ Ve إِلَى harfiyle bir nesneye yâhûd bir kimseye sükûn ve ârâmiş ve üns ve itmînân bulmak maʹnâsına müstaʹmeldir ki bütün bütün ona nefsi yatıp râm olmak ve onunla avunup kalmaktan ʹibârettir; yukâlu: نَامَ إِلَيْهِ إِذَا سَكَنَ وَاطْمَأَنَّ

Vankulu Lugatı - النوم maddesi

اَلنُّوَّمُ [en-nuvvem] (nûn’un zammı ve vâv’ın fethi ve teşdîdiyle) نَائِمَةٌ [nâ΄imet] kelimesinin cemʹi, aslı üzere.

اَلنَّوْمُ [en-nevm] (nûn’un fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Uyku ve uyuklamak; yukâlu: نَامَ يَنَامُ نَوْمًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ Ve bâzâr kesâd üzere olmağa dahi derler; tekûlu: نَامَتِ السُّوقُ Ve bez eskimeğe de derler; yukâlu: نَامَ الثَّوْبُ إِذَا أَخْلَقَ