اَلْهَجْعُ [el-hecʹ] (سَجْعٌ [secʹ] vezninde) Açlığı fi’l-cümle kesr ve teskîn eylemek maʹnâsınadır. Ve bu maʹnâda lâzım olur; yukâlu: هَجَعَ جُوعَهُ هَجْعًا فَهَجَعَ هُوَ إِذَا كَسَرَهُ فَانْكَسَرَ
اَلْهِجْعُ [el-hicʹ] ve
اَلْهِجْعَةُ [el-hicʹat] (hâ’ların kesriyle) ve
اَلْهُجَعُ [el-hucaʹ] (صُرَدٌ [ṡurad] vezninde) ve
اَلْهَجِعُ [el-heciʹ] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلْمِهْجَعُ [el-mihcaʹ] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) Gâfil ve şaşkın hemec kimseye denir. Ve
مِهْجَعٌ [Mihcaʹ] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) İbn Ṡâliḩ’tir ki ashâbdandır.
اَلْهُجَعُ [el-hucaʹ] (hâ’nın zammı ve cîm’in fethiyle) Bi-maʹnâhu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı