اَلْهَرَضُ [el-heraḋ] (fethateynle) Şol kuru giciğe denir ki harâret-i havâdan vücûda ʹârız olur; yukâlu: أَصَابَهُ الْهَرَضُ وَهُوَ الْحَصَفُ يَخْرُجُ عَلَى الْبَدَنِ مِنَ الْحَرِّ
اَلْهَرْضُ [el-herḋ] (فَرْضٌ [farḋ] vezninde) هَرْطٌ [herṯ] lafzında lügattir ki bir nesneyi yırtıp paralamak maʹnâsınadır; yukâlu: هَرَضَ الثَّوْبَ هَرْضًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا مَزَّقَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı