اَلْوَتْخُ [el-vetḣ] (vâv’ın fethi ve tâ-yı fevkiyyenin sükûnuyla) Değnekle vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَتَخَهُ بِالْعَصَا وَتْخًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا ضَرَبَهُ بِهَا
el-vâhib
el-vâhif
el-vebâ΄
el-vebbâṡ
el-vebt
el-vebd
el-vebrâ΄
el-vebret
el-vebaṡ
el-vebaġ
el-vebeġat
el-vebnet
el-vebvebet
el-Vetâ΄ir
el-veteḩat
el-vetḣ
el-veteḣat
el-vetidu’l-vâtidu
el-vetidân
el-Vetidet
el-veter
el-Veterân
el-Vutret
el-vetz
el-Veteş
el-veteşet
el-vetnet
el-vety
el-vetîḩ
el-Vetîr
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
