اَلْإِفْكَاهُ [el-ifkâh] (hemzenin kesriyle) Nâkanın tâze otu otlamakla sütü gelmek, vazʹ-ı haml etmezden evvel, Ebû Zeyd rivâyeti üzere; yukâlu: أَفْكَهَتِ النَّاقَةُ إِذَا دَرَّتْ عِنْدَ أَكْلِ الرَّبِيعِ قَبْلَ أَنْ تَضَعَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı