اَلْإِفْلاَتُ [el-iflât] (hemzenin kesriyle) Bir kimsenin elinden yâ bağ makûlesi nesneden insân yâhûd hayvân ansızın kaçıp kurtulmak ve boşanıp gitmek maʹnâsınadır, tuzaktan ve elden kuşun kaçıp kurtulması gibi; yukâlu: أَفْلَتَنِي الشَّيْءُ أَيْ أَفْلَتَ مِنِّي يَعْنِي انْفَلَتَ وَتَخَلَّصَ Ve bu maʹnâda müteʹaddî olur; yukâlu: أَفْلَتَهُ غَيْرُهُ أَيْ أَطْلَقَهُ وَخَلَّصَهُ
اَلْإِفْلَاتُ [el-iflât] (hemzenin kesriyle ve fâ’nın sükûnuyla) Kurtulmak ve kurtarmak; yukâlu: أَفْلَتَ الشَّيْءُ وَأَفْلَتَهُ غَيْرُهُ يَتَعَدَّى وَيَلْزَمُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı