حُسَمُ [Ḩusem] (زُفَرُ [zufer] vezninde) Esâmîdendir: Ḩusem İbn Rebîʹa b. el-Ḩarîšamp; b. Sâme b. Lu΄eyy’dir.
حُسُمٌ [Ḩusum] (عُنُقٌ [ʹunuḵ] vezninde) ve
حُسَمٌ [Ḩusem] (صُرَدٌ [ṡurad] vezninde) ve
حَاسِمٌ [Ḩâsim] (صَاحِبٌ [ṡâḩib] vezninde) Birer mevziʹ adıdır.
اَلْحَسْمُ [el-ḩasm] (ḩâ’nın fethi ve sîn’in sükûnuyla) Kesmek, katʹ maʹnâsına. Ve
حَسْمٌ [ḩasm] Damarı dağlayıp kanın kesmeğe dahi derler. Ve fi’l-hadîsi “أَنَّهُ أُتِيَ بِسَارِقٍ فَقَالَ اقْطَعُوهُ ثُمَّ احْسِمُوهُ” أَيِ اكْوُوهُ بِالنَّارِ لِيَنْقَطِعَ الدَّمُ Ve fî hadîsin âhara: “عَلَيْكُمْ بِالصَّوْمِ فَإِنَّهُ مَحْسَمَةٌ لِلْعِرْقِ وَمَذْهَبَةٌ لِلْأَشَرِ” Ve أَشَرٌ [eşer] güre olup harûn olmağa derler.
حُسُمٌ [Ḩusum] (zammeteynle) Bir mevziʹin ismidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı